วันอังคาร ที่ 19 เดือนพฤษจิกายน พ.ศ.2556

บันทึกการเรียนสัปดาห์ที่ 3

4. เด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกายและสุภาพ (Children with Physical and Health Impairments)

• เด็กที่มีอวัยวะไม่สมส่วน
• อวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งหายไป
• มีปัญหาทางระบบประสาท
• มีความลำบากในการเคลื่อนไหว

จำเเนกได้ดังนี้
1.) เด็กซีพี (CP;Cerebrai Palsy )

• การเป็อัมพาตเนื่องมาจากระบบประสาทพิการ หรือมีผลกระทบมาจากสมองที่กำลังพัฒนาการถูกทำรายก่อนคลอด ระหว่างคลอดเเละหลังคลอด
• การเคลื่อนไหว การพูด พัฒนาการล้าช้า เด็กซีพีมีความบกพร่องที่เกิดจากสวนต่างๆของสมองเเตกต่างกัน

อาการ

1. อัมพาตเกร็งเเขนขา หรือครึ่งซีก Spastic
2. อัมพาตของลีลาผิดปกติ Athetoid
3. อัมพาตสูญเสียการสรงตัว Ataxia
4. อัมพาตตึงแขน Rigid
5. อัมพาตแบบผสม Mixed

2. กล้ามเนื้ออ่อนแรง Muscular Distrophy

• เกิดจากเส้นประสาทสมองที่ควบคุมกล้ามเนื้อส่วนนั้นๆเสื่อมสลายตัว
• เดินไม่ได้ นั่งไม่ได้ นอนอยู่กับที่
• มีความพิการซ้อนในระยะหลัง คือ ความจำแย่งลง สติปัญญาเสื่อม

3. โรคทางระบบกระดูกกล้ามเนื้อ (Orthopedic)

• ระบบกระดูกกล้ามเนื้อพิการแต่กำเนิด เช่น เท้าปุก กระดูข้อสะโพกเคลื่อน อัมพาตครึ่งท่อนล่างเเนื่องจากกระดูกไขสันหลังส่วนล่างไม่ติด
• ระบบกระดูกกล้ามเนื้อมีการติดเชื้อ เช่น วัณโรค กระดูกหลังโก่ง กระดูผุ เป็นแผลเรื้อรังเป็นหนอง เศษกระดูกผุ
• กระดูกหัก ข้อเคลื่อน ข้ออักเสพ

4. โปลิโอ (Poliomyelitis)
มีอาการกล้ามเนื้อลีบ เล็ก แต่ไม่มีผลกระทบกับสติปัญา
อาการ

• ยืนไม่ได้ หรืออาจปรับสภาะให้ยืนได้ด้วยอุกรณ์เสริม

5. แขนขาด้วนแต่กำเนิด (Limb Deficiency)
6.โรคกระดูกอ่อน (Osteogenesis Imperfeta)

2.) ความบกพร่องทางสุขภาพ
     1. โรคชัก (Epilepsy)เป็นลักษณะที่เกิดจากความผิดปกติของระบบสมอง

• โรคลมบ้าหมู (Grand Mal)

เมื่อเกิดอาการชักจะทำให้หมดสติ และหมดความรู้สึกในขณะชัก กล้ามเนื้อเกร็งหรือแขนขากระตุก กัดฟัน กัดลิ้น

• การชักในเวลาสั้นๆ (Petit Mal)

- เป็นการชักในช่วงเวลาสั้นๆ 5-10 วินาที
- เมื่อมีอาการชักเด็กจะหยุดชะงักในท่าก่อนชัก
- เด็กจะนั่งเฉย หรืออาจจะตัวสั่นเล็กน้อย

• การชักแบบรุนแรง (Grand Mal)

- เมื่อมีการชักเด็กจะส่งเสียง หมดความรู้สึกล้มลงกล้ามเนื้อเกร็งเกิดขึ้นราว 2-5 นาที จากนั้นจะหายและนอนหลับไปชั่วคู่

• อาการชักแบบ Partial Complex

- เกิดอาการเป็นระยะๆ
- กัดริมฝีปากไม่รู้สึกตัว ถูตามแขนขา เดินไปมา
- บางคนอาจเกิดความโกรธหรือโมโห หลังชักอาจจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้ และต้องการนอนพัก

• อาการไม่รู้ตัว (Focal Partial)

- เป็นอาการที่เกิดขึ้นในระยะ เด็กไม่รู้ตัว อาจทะอะไรบางอย่างโดยที่ตัวเองไม่รู้ เช่น ร้องเพลง เดินเหม่อลอกแต่ไม่มีอาการชัก

• สาเหตุที่ทำให้เกิดความบกพร่องทางร่ายการ

1. โรคระบบทางเดินหายใจ
2. โรคเบาหวาน  (Diabetes Mellitus)
3. โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (Rheumatoid Arthritis)
4. โรคษีรษะโต (Hydrocephalus)
5. โรคหัวใจ (Cardiac Conditions)
6. โรคมะเร็ง
7. เลือดไหลไม่หยุด (Hemophilia)

• ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ

1. มีปัญหาเกี่ยวกับการทรงตัว
2. ท่าเดินคล้ายกรรไกร
3. เดินขากระเผลก หรือเดินเชื้องช้า
4. ไอเสียงแห้งบ่อยๆ
5. มักบ่นเจ็บหน้าอก บ่นปวดหลัง
6. หน้าแดงง่าย มีสีเขียวจางบนแก้ม ริมฝีปากหรือปลายนิ้ว
7. หกล้มบ่อยๆ

5.เด็กที่มีความบกพร่องทางการพูกและภาษา

คือ เด็กที่พูดไม่ชัด ออกเสียงผิเพี้ยน อวัยวะที่ใช้ในการพูดไม่สามารถเป็นไปตามระดับขั้น การใช้อวัยวะเพื่อการพูดไม่เป็นไปดั่งต้องการ มีอาปกิริยาที่ผิดปกติขณะพูด

     1. ความผิดปกติทางด้านการออกเสียง

• ออกเสียงผิดเพี้ยนไปจากมาตรฐานของภาษาเดิม
• เพิ่มหน่วยเสียงเข้าไปในคำโดยไม่จำเป็น
• เอาเสียงหนักมาแทนอีกเสียงหนึ่ง เช่น กวาด เป็น ฟาด

     2. ความผิดปกติด้านจังหวะเวลาของการพูด เช่น การพูดรัว การพูดติดอ่าง

     3. ความผิดปกตด้านเสียง

• ระดับเสียง
• ความดัง
• คุณภาพเสียง

     4. ความผิดปกติด้านการพูดและภาษาอันเนื่องมาจากพยาธที่สมอง โดยทั่วไปเรียกว่า Dysphasia หรือ aphasis 

• Motor aphasia 

- พูดช้าๆ พอพูดตามได้บ้างเล็กน้อย บอกชื่อสิ่งของพอได้

- เด็กที่เข้าใจคำถามหรือคำสั่ง แต่พูดไม่ได้ ออกเสียงไม่ออก

- พูดไม่ถูกไวยกรณ์

• Wernicke's aphasia 

-เด็กไม่เข้าใจคำถามหรือคำสั่ง ได้ยินแต่ไม่เข้าใจคำถาม

-ออกเสียงไม่ติดขัดแต่มักออกเสียผิด หรือใช้คำที่ไม่มีความหมาย

• Conduction  aphasia 

-เด็กที่ออกเสียงไม่ติดขัด เข้าใจคำถามดีแต่พูดตามหรือบอกชื่อสิ่งของไม่ได้ มักรวมไปถึงกับอัมพาตของร่างกายซีกขวา

• Nominal aphasia 

-เด็กที่ออกเสียงได้  เข้าใจคำถามดี พูดตามได้แต่บอกชื่อวัตถุไม่ได้เพราะลืมชื่อ บางทีก็ไม่เข้าใจความหมายของคำ  มักเกิดร่วมกับ Gerstmann's syndrome

• Global aphasia 

-เด็กที่ไม่เข้าใจทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน

-พูดไม่ได้

• Sensory aphasia 

-เด็กที่เขียนเองไม่ได้ เขียนคำตอบ คำถามหรือเขียนชื่อวัตถุไม่ได้  มักเกิดร่วมกับ Gerstmann's syndrome

• Motor aphasia 

-เด็กที่ลอกตัวอักษรหรือเขียนลอกตามไม่ได้

-เขียนตามตัวพิมพ์ไม่ได้ เกิดจากสมองซีกซ้าย

-เขียนตามคำบอกไม่ได้

• Cortical alexia

-เด็กที่อ่านไม่ออก เพราะไม่เข้าใจภาษา

• Motor alexia

-เด็กที่เห็นตัวเขียนหรือตัวพิมพ์ เข้าใจความหมายแต่อ่านออกเสียงไม่ได้

• Gerstmann's synbrome

-ไม่รู้น้ำ finger agnosia

-ไม่รู้ซ้าย-ขวา allochiria

-คำนวนไม่ได้ acalculia

-เขียนไม่ได้ agraphia

-อ่านไม่ออก alexia

• Vrsual agnosia

-เด็กที่มองเห็นวัสถุ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรบางทีบอกชื่อนิ้วตัวเองไม่ได้

• Auditory agnosia

-เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน แต่แปลความหมายของคำหรือประโยคที่ได้ยินไม่เข้าใจ

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา

• ในวัยทารกมักเงียบผิดปกติ ร้องไห้บ่อยๆและอ่อนแรง
• ไม่อ้อแอ้ภายในอายุ 10 เดือน
• ไม่พูดภาษาในอายุ 2 ขวบ
• หลัง 3 ขวบแล้วเด็กยังเข้าใจภาษายาก
• ออกเสียงตัวสะกดไม่ได้
• หลัง 5 ขวบ เด็กยังใช้ภาษาที่เป็นประโยคไม่สมบูรณ์ในระดับประถมศึกษา
• มีปัญหาในการสื่อความหมาย พูดตะกุตะกัก
• ใช้ท่าทางในการสือความหมาย

วันอังคาร ที่ 22 เดือนพฤษจิกายน พ.ศ.2556

บันทึกการเรียนสัปดาห์ที่2

เด็กที่มีความต้องการพิเศษ(Children with special needs)
มีความหมาย 2 รูปแบบ

1. ทางการแพทย์ มักจะเรียกเด็กที่มีความต้องการพิเศษว่า "เด็กพิการ" หมายถึง เด็กที่มีความผิกปกติ มีความบกพร่อง สูญเสียสมรรถภาพ อาจมีความผิดปกติ ความบกพร่องทางด้านร่างการ การสูญเสียสมรรถภาพทางร่างการและทางจิตใจ
2. ทางการศึกษา หมายถึง เด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพราะของตนเอง ซึงจำเป็นต้องจักการศึกษาให้ต่างไปจากเด็กปกติทางด้านเนื้อหา หลักสูตร กระบวนการที่ใช้และการประเมินผล

สรุป

• เด็กที่ไม่อาจพัฒนาความสามรถได้เท่าที่ควรจากการให้การช่วยเหลือ และการสอนตามปกติ
• ไม่สาเหตุมาจากสภาพความบกพร่องทางร่างการ สติปัญญาและอารม
• จำเป็นต้องได้รับการกระตุ้น ช่วเหลือ บำบัด ฟื้นฟู มากกว่าเด็กปกติ
• จักการเรียนการสอนที่เหมาะสมกับลักษณะและความต้องการของเด็กแต่ละคน

ประเภทของเด็กที่มมีความต้องการพิเศษ
แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่

1.) กลุ่มเด็กที่มีลักษญะทางความสามรถสูง

 มีความเป็นเลิศในต้านสติปัญญาโดทั่วไปเรียกว่า "เด็กปัญญาเลิศ"

2.)กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง 

กระทรวงศึกษาธิการแบ่งออกเป็น 9 ประเภท ได่แก่

1.เด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา 
หมายถึง เด็กที่มีระดับสติปํญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยเมื่อเทียบเท่ากับเด็กในระดับอายุเดียวกัน (IQต่ำ)

แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มคือ

1. เด็กเรียนช้า

• สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้
• เด็กที่ความสมารถในการเรียนล่าช้ากว่าปกติ
• มีความบกพร่องทางด้านสติปัญญาเพียงเล็กนุ้อย
• มีระดับสติปัญญา (IQ) ประมาณ 71-90

สาเหต

1. ภายนอก

• เศรษฐกิจทางครอบครัว
• การเสริมสร้างประสบการณ์ให้กับเด็ก
• สภาพทางด้านอารมของคนในครอบครัว
• การเข้าเรียนไมาสม่ำเสมอ
• วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ

2. ภายใน

• พัฒนาการช้า
• การเจ็บป่วย ได้แก โรคประจำตัว

2. เด็กปัญญาอ่อน

• เด็กที่มีพัฒนาการหยุดชะงัก
• แสดงลักษณะเฉพาะคือ ปัญญาต่ำ
• มีความสามารถในการเรียนรู้น้อย
• มีความจำกัดในด้านทักษะ
• มัพัฒนาการทางกายล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย
• มีความสามารถจำกัดในการปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อม

เด็กปัญญาอ่อนแบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

     1. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก  IQ ต่ำกว่า 20

ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่างๆได้เลย ต้องการการดูแลจากพยาบาลเท่านั้น

    2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34

ไม่สามรถเรียนได้ต้องการเฉพาาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในการทำกิจวัตประจำวันเบื้องต้นง่ายๆ

    3. ปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49

พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่ายๆได้ สามารถฝึกอาชีพง่ายๆ ที่ไม่ต้องการใช้ความละเอียดละออได้ เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R. (Trainable Mentally Retarded)

   4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70

สามารถเรียนนระดับประถมศึกษาได้ และสามารถฝึกอาชีพและงานง่ายๆได้ เรียกโดยทั่วไปว่า (E.M.R. Educable Mentally Retarded)

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางด้านสติปัญญา

• ไม่พูดหรือพูดได้ไม่สมวัย
• ช่วงความสนใจสั้น ว่อกแวก
• ความคิดและอารมเปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้ ทำงานช้า
• รุนแรง ไม่มีสาเหตุ
• อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน
• ช่วนเหลือตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

2. เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน(Children with Hearing Impaired)
หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่องหรือสูญเสียการได้ยินเป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่างๆได้ไม่ชัดเจน
แบ่งออก 2 ประเภท คือ
     1. เด็กหูตึง หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้โดยเครื่องใช้ฟัง จำแนกออกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่
1.1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินระดับ 26-40 db เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบาๆ เช่าเสียงกระซิบ
1.2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินระหว่าง 41-55 db

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยในระดับปกติ ในระหว่าง 3-5 ฟุต และไม่เห็นหน้าผู้พูด
• จะไม่ได่ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้
• มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไม่ชัด ออกเสียงเพี้ยน

1.3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินระหว่าง 56-70 db

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังและไม่เข้าใจคำพูด
• เมื่อพูดคุยในระดับเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน
• มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน
• มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ

1.4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินระหว่าง 70-90 db

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก
• ได้ยินเฉพาะเสียงที่ดังระยะใกล้หู ระยะ 1 ฟุต
• การพูดคุยด้วย ต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง
• เด็กจะมีปัญหาในการแยกเสียง
• เด็กมักพูดไม่ชัดและมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด

     2. เด็กหูหนวก หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน

• เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วได้
• ไม่สามารถเข้าใจหือใชภาษาพูดได้
• ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 ขึ้นไป

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

• ไม่ตบสนองการพูด
• ไม่พูด แต่จะแสดงท่าทาง
• พูดไม่ถูหลักไวยากรณ์
• พูดด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงสูง
• พูดด้วยเสียงต่ำเกินความจำเป็น
• เวลาฟังมักจะมองปากคนพูด หรือจ้องหน้าผู้พูด
• รู้สึกไวต่อการสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอบตัว
• มักทำหน้าเด๋อ เม่อ เมื่อมีการพูดด้วย

3. เด็กบกพร่องทางการเห็น (Children with Visual Impairments)

• เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสงเห็นเลือนราง
• มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองข้าง
• เด็กสามารถเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ
• มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา 

จำแนกได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่
     1. เด็กตาบอด

• เด็กที่ไม่สามารถเห็นได้เลย หรือมองเห็นได้บ้าง
• ต้องใช้ประสาทสำผัสอื่นในการเรียนรู้
• มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60, 20/200

     2. เด็กตาบอดไม่สนิท

• เด็กมีความบกพร่องทางสายตา
• สามรถมองเห็นได้บ้างแต่ไม่เท่าเด็กปกติ
• เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18 , 20/60 , 6/60 ,20/200
• มีลานสายตาโดยเฉลี่บอย่างสูงสุดกว้างไม่เกิน 30 องศา

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการมองเห็น

• เดินงุ่มง่าม ชนแลัสดุดวัตถุ
• มองเห็นสีผิดปกติ
• ก้มศีรษะติดกับงาน หรือของเล่นที่อยู่ตรงข้าม
• มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื้นไส้ ตาลาย คันตา
• เปร่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่งเมื่อใช้สาตา
• ตาและมือไมาสัมพันกัน
• มีความลำบากในการจำ

บันทึกการเรียนสัปดาห์ที่1

วันอังคาร ที่ 5 เดือนพฤษจิกายน พ.ศ. 2556
 
                    วันนี้เป็นวันแรกการเรียนในรายวิชาการอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ ของภาคเรียนที่2 ปีการศึกษา 2556 ซึ่งอาจารย์ได้ปฐมนิเทศนักศึกษา แนะนำแนวการสอนและวิธีการสอนในรายวิชา พร้อมกับสร้างข้อตกลงในการเรียนการสอนให้สอดคล้องทั้งผู้เรียนและผู้สอน
                     จากนั้นนักศึกษากับอาจารย์ได้พูดคุยกันเกี่ยวกับรายวิชานี้และทดสอบควาทรู้เดิมของนักศึกษา โดยให้สร้างองค์ความรู้เป็นแผนฝังมายแมบปิ้ง

ชิ้นงานของข้าพเจ้า